Αδυνατώντας να περιγράψω τι βίωσα, μπορώ να σχολιάσω μόνο τις εικόνες.
Η θέα αυτή είναι μπροστά απ’ το μοναστήρι που πήγα.
Αριστερά απ’το λιβάδι υπάρχει ποτάμι και δεξιά ένα πιο μικρό που περνά μπροστά απ’την πύλη της μονής!
.
Πρωτομαγιά και τα πάντα ανθισμένα.
Κρίνοι σε ένα χρώμα που δεν είχα ξαναδεί!
Μια μπλε μια μωβ, ανάλογα το φως!
.
Απο το εσωτερικό του μοναστηριού…
Ενας κήπος γεμάτος λουλούδια.
Ψυχές που έρχονται άδειες και φεύγουν γεμάτες… πλήρεις!
Αυτά που έζησα εκεί, ήταν αρκετά για να «ανθίσουν» τα πάντα μέσα μου!
Advertisements
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!
Τι να πει κανείς μπροστά σε τέτοια ομορφιά και γαλήνη… Τα λόγια είναι περιττά…….
Καλημέρα, adonie!
Καλημέρα φίλε Νίκο!
Όλα είναι πολύ λίγα για να το περιγράψουν!
Kαλημερα Αντώνη και απο μενα και καλως σε βρίσκω στη σελιδα σου, την οποια βρίσκω ενδιαφέρουσα.
Σ ευχαριστω για την επισκεψη σου.
Πολλες φορες βρίσκουμε καποια blogs οταν μας επισκέπτονται γιατι ειμαστε τοσοι πολλοι που δεν ειναι ευκολο να βρουμε ο ένας τον άλλο.
Να σαι καλα και καλο μηνα να εχεις.. Οι φωτογραφιες πανεμορφες
Καλημέρα Μαρία σε ευχαριστώ κι εγώ για την επίσκεψη.
Εχεις δίκιο για την ποσότητα των blogs, ευτυχώς έχουμε την επιλογή στην ποιότητα 😉
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Καλό μήνα και σε σένα.
καλώς ήρθες πίσω
μαγικός τόπος:)
Ααααα εσυ περασες πολυυυυυ καλα 😉
Πολυ χαιρομαι!!!!
Αυτό το αίσθημα πληρότητας, δεν είναι υπέροχο; Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το δύσκολο είναι να μπορέσει κανείς να συντηρήσει αυτήν την πληρότητα στην καθημερινή του ζωή όταν γυρίσει πάλι πίσω … Αλλά κι αν ακόμη τη χάσει, και μόνο η ανάμνηση της αίσθησης αυτής του δίνει τη δύναμη να προχωρήσει, έτσι δεν είναι; Πολύ θάθελα να μας γράψεις λίγα απ΄ όσα βίωσες στη Μολυβδοσκέπαστη (αν και δύσκολα τέτοια συναισθήματα μεταφέρονται στο χαρτί …).
τώρα αν σου πω πως κόλλησα με τους κρίνους?
Μαρία
Μαγικός όντως. Καλως σας βρήκα:)
Τετραδιάκι
πάρα πολύ καλά.. φαντάσου οτι είμαι ακόμα χαρούμενος 😉
Στροφή
Εχεις απόλυτο δίκιο. Θα προσπαθήσω να γράψω κάποια στιγμή τι βίωσα εκεί.
Πρέπει να αποκαλύψω οτι… χμμμ… μάλλον δεν πρέπει ακόμα να μιλήσω ανοιχτά για κάποια θέματα.
Πάντως γίνονται πράματα και θάματα εκεί (και χωρίς εισαγωγικά στη λέξη θάματα)!
Elafini
Κόλλησες με τους κρίνους όπως κι εγώ όπως και όσοι επισκέφθηκαν τον χώρο τις μέρες αυτές.
Μα είναι μόνο ένα πολύ μικρό μέρος μιας τεράστιας «εικόνας» αν με καταλαβαίνεις … 😉
πολύ όμορφες οι εικόνες σου
πραγματικά τέτοια μέρη ανθίζουν την ψυχή μας!
νομίζω ότι τα λουλούδια δεν είναι κρίνοι
είναι ορχιδέες ένα είδος της Ελληνικής υπαίθρου
που βρίσκετε κοντά σε ποτάμια και είναι απο τα πιο
όμορφα αγριολούλουδα!
καλώς σε βρήκα κι εγώ στο blog σου
καλημέρα σου
Melomenos
καλημέρα και σε σένα.
Η αλήθεια είναι οτι δεν ήμουν σίγουρος τι ακριβώς είναι γιατί δεν τα έχω ξανασυναντήσει!
Απλά λόγω μεγέθους (είναι τεράστια) δεν μου πηγε το μυαλό στις ορχιδέες!
Σε ευχαριστώ κι εγώ για την επίσκεψη 😉
Eγω θα θελα να χαθω μεσα στις ανεμονες..:)
..η μεσα στους κρυνους.
Και μυριζουν τοοοοσοοο ωραιααααααααα!!!
😉
Τέτοια εποχή όπου και να χαθείς είναι πολύ ωραία!
Ωστε αυτό θα αντκρύσω όταν θα πάω εκει; Επίτηδες το έκανες για να τρξω εκει ε; Ομολόγησέ το! αντε ε; Πανεμορφα ειναι!!!!!!!
Λουίζα
Επιτέλους άλλο ένα στοιχείο που θα σε κάνει να πας… 😉
Όμως δεν είναι έτσι ακριβώς.. είναι πολύ πιο ωραία!!!
Αντώνη, είπες του Παπαρσένη να πάρει καινούρια λουκούμια? Δεν πιστεύω να του έχουν ξεμείνει εκείνα από το ενενηνταφεύγα που είχαμε πάει?
Με έκανες και γέλασα ρε συ Γιώργο! Τι μου θύμισες πάλι!
Λόγω κρύου ήταν έτσι και δε μπορούσαμε να μιλήσουμε το επόμενο μισάωρο! 🙂
Με τόσο κόσμο που πάει, εκείνα έχουν εξαντληθεί!
Αυτά που έχουν τώρα είναι λουκούμι! Δεν τα χορταίνεις!
Να κανονίσεις να πας οταν θα έρθεις με το καλό 😉
Πιθανότατα να δεις και κάνα γνωστό εκεί 😉