Τα παιδιά μπορούν να διδάξουν πολλά πράγματα στους μεγάλους. Τρία απο αυτά είναι:
το να χαίρονται χωρίς να υπάρχει λόγος,
να ασχολούνται πάντα με κάτι,
να ζητούν με όλη τους τη δύναμη αυτό που επιθυμούν…
The URI to TrackBack this entry is: https://adonios.wordpress.com/2007/06/14/didagmata-paidion/trackback/
 | Adonios στο Το μέσα… Μια αδιάλειπτη… |
 | Astrofegia στο Το μέσα… Μια αδιάλειπτη… |
| Κοντομηνάς Μιχαήλ Τμ… στο Η ομορφιά ενός ταξιδιού! | |
 | Dx στο Το Μυστικό του… The… |
| Adonios στο Οι σκάρτοι άνθρωποι δεν έχουν… |
να σκεφτω κατι αλλο;
μονο το οτι ολοι μας καποτε ειμασταν παιδια…
…και είναι στιγμές που ξαναγινόμαστε
συμπληρώνοντας την Βασιλική.
Καλημέρα!
μακάρι να μένουμε πάντα παιδιά στην καρδιά!
ποση διαφορα ομως envain μου εχει να «ξαναγινεσαι» κατι; ε; δεν εχει την ιδια γλυκα… την ιδια αθωοτητα…
δεν εχει…
Ισως το να γίνουμε να μην είναι εφικτό,
μετρά όμως το «θέλω» και η προσπάθεια…
Αυτό που έμαθα καλά από τα παιδιά μου είναι τι σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη..
καλημέρες πολλές
Υπέροχο το ποστ σου 🙂
Αυθορμητισμός είναι αυτό που χαρακτηρίζει ένα παιδί, μαζί με όλα τα άλλα
μας μαθαίνουν την αγνή και απλή αγάπη…!
καλό σου μεσημέρι
τι περισσοτερο μπορουν να μας διδαξουν περα απο την αγνοτητα της ψυχουλας του…
Μαρία
Μόνο απο τα δικά του παιδιά και όχι πάντα, μπορεί να το βιώσει κάποιος αυτό. Είσαι πολύ τυχερή! 🙂
Inner Silence
Αυθορμητισμός! Τον ζητάμε μα, πόσο τον έχουμε;
Έχεις δίκιο… και για όλα τα άλλα! 😉
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
melomenos
κι εμείς την λερώνουμε και την κάνουμε σύνθετη.
Πότε τελικά θα μάθουμε το μάθημά μας;
Καλό απόγευμα και σε σένα!
Έλενα
Αυτό είναι απο τα μεγαλύτερα αγαθά.
το πόσο καλά και αρμονικά μπορούν να συνυπάρξουν η αθωότητα με την πλήρη διαβολιά.
Αυτό που θέλουν το διεκδικούν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Εμείς με την αναβλητικότητα….μήπως χάνουμε ευκαιρίες…μήπως τη …ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ;
Γλαρένιες αγκαλιές
καλημερες πολλες και με χαμογελα!
πολλα!
ισως και παιδικα!
να παρε και ενα και δυο!
🙂
🙂
αντε και ενα τριτο!
🙂
-παραφερομαι ισως αλλα θα με συγχωρεσεις, ε;;;;-
Ρεγγίνα
αρμονικά όντως όταν είμαστε παιδιά!
sea4
Αρα αν είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε απο τα παιδιά,
είναι να μη χάνουμε τη ζωή μέσα απο τα χέρια μας, όπως σωστά είπες.
Βασιλική
Καλημέρες πολλές και σε σένα…
και πολλά χαμόγελα 🙂 😉 🙂
ετοιμαζόμουν να σχολιάσω το post σου…
Κάτι διαφορετικό έχεις σήμερα, κάτι χαμογελαστό!!!
Θα μου πεις;
Κι αν νομίζεις οτι παραφέρεσαι…. Χαλάλι σου! 🙂
τιποτα το ιδιαιτερο!
απλα βαρεθηκα, κουραστηκα να ειμαι μουρτζουφλα!
🙂
και ειπα να το ριξω στα χαμογελα…
αυτοθεραπεια!
πως αλλιως;;;
😉
Σαν τα παιδιά…
Μαθαίνεις πιο γρήγορα απο εμάς! 😀
και ακομη δεν ειδες τιποτις!!!!
ημανε νια και γερασα…
χιχιχιχι!!!
-και καφε τωρα πινω! φαντασου σε λιγο τι θα γινει!!!-
😉
Πιές ότι θέλεις αρκεί να είσαι έτσι και τη Δευτέρα
να μας φτιάξεις διάθεση 😉
Αν και δε μου βγάζεις απο το μυαλό ότι κάτι έχει αλλάξει… 😕
τιποτις!
τιποτις!
δεν ημανε εγω καλε κυριε…
το αλλο το παιδακι εφταιγε!
αμ, πως;;;;
-αιντε αιντε… ξεφευγω! με βλεπω σημερα το ‘χω!!!-
🙂