Να είσαι σαν το κερί

Μετά από πρόσκληση του Βασίλη, συμμετέχω κι εγώ σε αυτό το παιχνίδι των φράσεων.

Αντιγράφω από το προσκλητήριο τους κανόνες που είναι: Μια γνωστή φράση συγγραφέα κτλ που του πασάρει ο συνάδελφός του που τον καλει να παιξει την οποία πρέπει να σχολιάσει, να την δεχθεί σαν άποψη ή να την αρνηθεί. Μια φράση προσωπική που φτιάχνει ο συνάδελφος που τον καλεί να παίξει και ομοίως πρέπει να σχολιάσει. Μια γνωστή φράση συγγραφέα κτλ. που διαλέγει ο blogger και την πασάρει στους επόμενους 5 και μια φράση που φτιάχνει ο ιδιος ο blogger και την πασάρει στους επόμενους 5…

1) Η γνωστή φράση που ζητά ο Βασίλης να σχολιάσω είναι: Στους σταθμούς των τρένων, μη γυρίσεις να κοιτάξεις. Γιατί αυτή η εικόνα θα μείνει. Σαν υπόσχεση” από την ταινία “Πολίτικη Κουζίνα” σε σενάριο-σκηνοθεσία Τάσου Μπουλμέτη

Σχόλιο: Τα τρένα καταδικασμένα να κάνουν μια διαδρομή χωρίς ελιγμούς, χωρίς παρακάμψεις, χωρίς «παραβάσεις», έχουν τέλος προδιαγεγραμμένο και είναι το ίδιο κάθε φορά. Όπως και η επιστροφή τους… αναπόφευκτη και πάντα προγραμματισμένη, σε ένα σταθμό! «Στους σταθμούς των τρένων, μη γυρίσεις να κοιτάξεις» μην αφήσεις την υπόσχεση ότι θα είμαστε πάλι εδώ… όπως τα τρένα που γυρίζουν πάντα εδώ… Μην αφήσεις την ελπίδα ότι η «γραμμή» θα μας φέρει πάλι κοντά! Μην περιμένεις γιατί θα είναι οδυνηρό για σένα… Μα το κοριτσάκι, το υποσχέθηκε…

2) Η προσωπική φράση του Βασίλη είναι Για να είναι πετυχημένη μια σχέση και να διαρκέσει στο χρόνο πρέπει ο/η σύντροφός σου κατά σειρά α. Να σε αγαπάει πάρα πολύ, β. Να σε σέβεται πολύ και γ. Να σε φοβάται λίγο.

Σχόλιο: Τα παραπάνω είναι «συστατικά» τα οποία πρέπει να έχουμε και οι ίδιοι εκτός από το έτερον ήμισυ. Το να σε φοβάται λίγο» το ερμηνεύω ως τον φόβο που πρέπει να υπάρχει όταν δεν θεωρούμε τον άλλον δεδομένο. Ο φόβος ίσως είναι η αφορμή για διεκδίκηση. Με αυτή τη λογική δέχομαι τον «λίγο φόβο» που γράφει ο Βασίλης. Τα προσωπικά μου βιώματα μου έδειξαν ότι υπάρχουν φορές στη ζωή μας που τυχαίνει να χάσουμε την αγάπη μας από υπερβολική… αγάπη! Δεν μπορούν να χωρέσουν όλοι την αγάπη που θέλουμε να δώσουμε και αυτό μπορεί να συμβαίνει και… ανάποδα! Όπως μας λένε και οι Κατσιμίχα «Θα τρόμαζες αν ήξερες, πόσο σε αγαπούσα!»

3) Η γνωστή φράση που ζητώ να σχολιαστεί: Ένα πλοίο είναι ασφαλές στο λιμάνι, αλλά δεν φτιάχτηκε για να μένει εκεί. John A. Shedd

4) Η δική μου φράση :
Να είσαι σαν το κερί. Να φωτίζεις τον κόσμο και να καις τον εαυτό σου.

Θα ήθελα να προσκαλέσω την Βασιλική, Elafini, Μαργαρίτα, Ειρήνη, Γητεύτρια,