Γιατί δεν υπάρχει ο Άη Βασίλης και η πραγματική ιστορία του Santa Claus!

Καταρχήν, κανένα γνωστό είδος τάρανδου δεν πετά. Παρόλο που υπάρχουν 300.000 είδη ζωντανών οργανισμών που ακόμα δεν έχουν καταχωρηθεί (τα περισσότερα έντομα και μικροοργανισμοί), αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι υπάρχει ιπτάμενος τάρανδος, τον οποίο απ` ότι φαίνεται μόνο ο Άγιος Βασίλης έχει δει. Υπάρχουν περίπου 2 δις παιδιά (κάτω των 18) στον κόσμο.
Επειδή ο Άγιος Βασίλης προφανώς δεν επισκέπτεται Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους Και Βουδιστές, ο φόρτος εργασίας του περιορίζεται στο 15% του συνολικού 378 εκ. Σύμφωνα με το διεθνές Γραφείο Καταγραφής Πληθυσμών, με μέσο όρο 3.5 Παιδιών ανά σπίτι, έχουμε 91,8 εκ. σπιτικά. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα καλό παιδί ανά σπίτι που αξίζει να πάρει δώρο σύμφωνα με την Παράδοση. Ο Άγιος Βασίλης έχει μόλις 31 ώρες για να δουλέψει, κι αυτό χάρη στη διαφορά ώρας και την περιστροφή της γης, θα υποθέσουμε ότι ταξιδεύει από ανατολάς προς δυσμάς (που είναι και το πιο λογικό μιας και τόσα χρόνια κάνει αυτή τη δουλειά) αυτό μας κάνει 822.6 επισκέψεις το δευτερόλεπτο.
Δηλαδή, για κάθε χριστιανικό σπίτι με ένα καλό παιδί, ο Άγιος Βασίλης έχει 1/1000στό του δευτερολέπτου να παρκάρει το έλκηθρο, να κατέβει, να πηδήξει από την καμινάδα, να αφήσει τα δώρα στα παπούτσια του καθενός, να βάλει κάποια δώρα κάτω από το δέντρο, να φάει το κομμάτι της πίτας του, να ξανανέβει την καμινάδα, να ξαναμπεί στο έλκηθρο και να φύγει για το επόμενο σπίτι. Αν υποθέσουμε ότι αυτές οι 91.8 εκατομμύρια επισκέψεις ισαπέχουν μεταξύ τους (χάριν υπολογισμών), μιλάμε για απόσταση 0.78 μιλιά ανά σπίτι, συνολικό ταξίδι 75.5 εκατομμύρια μίλια, και χωρίς να μετράμε τις στάσεις για να κάνει την «ανάγκη» του!
Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι το έλκηθρο τρέχει με 650 μιλιά το δευτερόλεπτο, 3.000 φορές την ταχύτητα του ήχου. Συγκριτικά, το πιο γρήγορο μέσο που φτιάχτηκε από τον άνθρωπο κινείται μόλις με 27.4 μίλια το δευτερόλεπτο ενώ ένας κανονικός τάρανδος μπορεί να τρέξει το πολύ με 15 μίλια την ώρα.
Ααα και κάτι άλλο, το φορτίο στο έλκηθρο είναι άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο. Με την προϋπόθεση ότι κάθε παιδάκι θα πάρει ένα πακέτο που ζυγίζει μόλις ένα κιλό, το έλκηθρο κουβαλάει περίπου 321.300 τόνους, χωρίς να μετράμε τον ίδιο τον Aγιο Βασίλη ο οποίος λέγεται ότι είναι και χοντρός. Και δε μετράμε το γεγονός ότι έχει φάει και 91.8 εκ. κομμάτια πίτας. Κανονικά, ένας τάρανδος μπορεί να κουβαλήσει το πολύ 150 κιλά. Ακόμα και αν ο περίφημος ιπτάμενος τάρανδος (βλ. Παρ. #1) μπορούσε να κουβαλήσει 10 φορές περισσότερο βάρος, 8 ή και 9 τάρανδοι σε καμιά περίπτωση δεν φτάνουν. Για την ακρίβεια χρειάζονται 214.200 τάρανδοι. Αυτό αυξάνει το συνολικό βάρος (και πάλι χωρίς να μετράμε το βάρος του ελκήθρου) σε 353.430 τόνους (4 φορές περισσότερο από το μεγαλύτερο υπερωκεάνιο στον κόσμο).
353.000 τόνοι που κινούνται με 650 μιλιά το δευτερόλεπτο έχουν μια απίστευτη αντίσταση στον αέρα η οποία προκαλεί θερμότητα (όπως στα διαστημόπλοια όταν μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της γης). Το μπροστινό ζευγάρι ταράνδων θα αποσβέσει 14.3 τετράκις εκατομμύρια Joule ενέργειας ανά δευτερόλεπτο. Το καθένα. Με αλλά λόγια, θα εξατμιστούν ακαριαία με εκκωφαντικό θόρυβο, αφήνοντας το ζευγάρι που βρίσκεται από πίσω εκτεθειμένο. Ολόκληρο το κοπάδι, θα εξατμιστεί μέσα σε 4.26 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο Άγιος Βασίλης εν τω μεταξύ, θα πρέπει να αντέχει σε επιτάχυνση 17500.06 φορές μεγαλύτερη της βαρύτητας. Αν ζυγίζει γύρω στα 100 κιλά (και λίγα λέμε) θα γίνει χαλκομανία στο πίσω μέρος του καθίσματός του εξαιτίας των 2.107.007 κιλών αδράνειας.
Αν ο Άγιος Βασίλης υπήρξε ποτέ, τώρα Δεν υπάρχει πια! (Νομίζω ότι αυτό καλύτερα θα ήταν να μην το αναφέρετε καθόλου στα παιδιά σας!)

Η πραγματική ιστορία του Santa

Στην Δύση υπήρχε ένας άλλος τύπος του δικού μας Αϊ-Βασίλη. Στην Ευρώπη και ιδίως στην Ολλανδία ήταν ο Sinter Klaas, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών, έτσι όπως αυτός λατρεύτηκε στις κάτω Χώρες, κυρίως από τον 12ο αιώνα και μετά. Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί Καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική έπαιρναν μαζί τους και την εικόνα του Αγίου Νικολάου που εκεί έγινε Santa Claus. Γύρω στα 1870 η γλυκιά και γενναιόδωρη μορφή του ταξίδεψε και στην Βρετανία, όπου και συγχωνεύτηκε με τον σκανδιναβικής προέλευσης, πατέρα των Χριστουγέννων και γέννησε μύθους, θρύλους και τραγουδάκια. Να σημειωθεί ότι αυτός ο “τύπος”, που στην Ευρώπη και την Αμερική ονομάσθηκε Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas, από μας ονομάζεται Αϊ-Βασίλης. Εμείς ταυτίσαμε τον δυτικό αυτόν “τύπο” με τον Αι-Βασίλη, αφού εξοβελίσαμε τον δικό μας Άγιο Βασίλειο. Ο Αι-Βασίλης αυτός γεννήθηκε αρχές του 19ου αιώνα από έναν αστό προτεστάντη καθηγητή, τον Κλημέντιο Κλάρκ Μούρ πού έγραψε για τα παιδιά του μια ιστορία με ήρωα έναν Αι-Βασίλη, την The Night Before Christmas και δημοσιεύθηκε την 23 Δεκεμβρίου του έτους 1823 στην εφημερίδα «Sentinel». Η ιστορία αυτή εικονογραφήθηκε από τον πατέρα του χιουμοριστικού αμερικανικού σχεδίου Τόμας Νάστ, ο οποίος ήταν γερμανικής καταγωγής και δανείστηκε στοιχεία από την γερμανική λαϊκή παράδοση των Χριστουγέννων. Στις αρχές του αιώνα μας ο Αϊ-Βασίλης άλλαξε κάπως μορφή, και έγινε όπως ακριβώς τον γνωρίζουμε σήμερα κι αν ήταν ο σκιτσογράφος Τόμας Νάστ που τον φαντάστηκε πρώτος, η Κόκα-Κόλα αποτέλεσε την αφορμή για να γίνει η μορφή του τόσο δημοφιλής. Στα 1931, η Κόκα Κόλα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Σάντα Κλάους στη χειμωνιάτικη διαφημιστική της εκστρατεία και ανέθεσε σε έναν άλλο Αμερικανό καλλιτέχνη, τον Χάντον Σάνμπλομ, να τον σχεδιάσει. Εκείνος διάλεξε για τον Άγιο τα χρώματα της Κόκα Κόλα και… να’ τος, με τις μαύρες μπότες του, το μακρύ σκουφί του, το κόκκινο κοστούμι του και την άσπρη του γούνα, όπως τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε. Η παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Αϊ-Βασίλης περνά μέσα από καμινάδες για να δώσει δώρα στα παιδιά προέρχεται από το ποίημα του Κλέμεντ Μούρ με τίτλο « μια επίσκεψη του Αγίου Νικόλα» , ο οποίος δανείστηκε την ιδέα της καμινάδας, μαζί με την ιδέα του έλκηθρου και των οκτώ ελαφιών που το σέρνουν, από ένα φινλανδικό παραμύθι. Επομένως ο Αϊ-Βασίλης της Μικράς Ασίας που είναι εγγράμματος και δίδει ως δώρο την γνώση, μετατρέπεται στον Σάντα Κλάους που δίδει την εφήμερη χαρά της κατανάλωσης και έρχεται σε μας μετονομαζόμενος σε Αϊ-Βασίλη…