Το παιχνίδι του βιβλίου

Ο indiblog με προσκάλεσε σε ένα παιχνίδι με τους εξής όρους :

1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.

2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).

3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.

4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).

5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Κι αφού τα βιβλία στο γραφείο είναι στοίβα, παίρνω κι εγώ τη μεζούρα και με διαφορά εκατοστών το πιο κοντινό βιβλίο είναι αυτό που διαβάζω αυτόν τον καιρό.

Το Μυστικό της Σαμπάλα λοιπόν στο σημείο που πρέπει να παρουσιάσω, γράφει:

Ο Γιν έγνεψε καταφατικά, «πρέπει να θυμάσαι ότι αυτό είναι ένα μέρος της διαδικασίας με την οποία ρυθμίζουμε το προσευχητικό μας πεδίο έτσι ώστε να παράγει συγχρονικότητα. Πρέπει να μείνεις σε επαγρύπνηση και να έχεις την προσδοκία να παραχθεί η όλη διαδικασία: το ερώτημα, το να σου έλθει η διαίσθηση και να την ακολουθήσεις, και το να αναζητάς τις συμπτώσεις. Να θυμίζεις στον εαυτό σου να τα προσδοκά όλα αυτά, να είναι σε επιφυλακή για να τα αντιληφθεί κι αν τα κάνεις όλα αυτά, τότε η ενέργειά σου θα εξαπλώνεται πριν από σένα και θα βοηθά να φέρει τη ροή».

Η Απορία της Παρασκευής:
Γιατί χρειάζονται πλύσιμο οι πετσέτες του ντους αφού όταν τις χρησιμοποιούμε είμαστε καθαροί;

Προσκαλώ κι εγώ με τη σειρά μου τους:Μαρία (Μικρό Ανάλογο), Άννα, Lock Heart, Καρπούζι, Μανιτάρι του Βουνού
. Η πρόσκληση δεν είναι για να βρείτε Απορίες 😉