Είναι απόγευμα. Κουράστηκα… Δεν έκανα τίποτα από αυτά που ήθελα.
Τόσο λίγος χρόνος! Μακάρι να σκοτείνιαζε πιο γρήγορα! Παραγγέλνω από το ψυγείο μου ένα ice tea. Κάθομαι στο μπαλκόνι και κοιτάζω πέρα, ακούω τον βόμβο της πόλης… από το βάθος του σπιτιού ακούγεται μια αγαπημένη μελωδία.
Ησυχία… Ένα ένα τα φώτα της Αθήνας ξεθαρρεύουν μέχρι εκεί που αρχίζει η σκιά του Υμηττού. Ακρόπολη και Λυκαβηττός παίρνουν σειρά και φωτίζονται για να ομορφύνει κι άλλο η εικόνα που βλέπω.
Μπορείς να φανταστείς;
Έχει μια όμορφη δροσιά τώρα. Νυχτώνει.
Ξεκουράζω τα μάτια μου στο σκοτεινό του ουρανού. Ξαφνικά η κορυφογραμμή του βουνού φωτίζεται.
Μια περίεργη λάβα ξεχύνεται προς… τον ουρανό.
Σχηματίζει το φεγγάρι! Πόσο μεγάλο φαίνεται τώρα που ανατέλλει και τι χρώμα! Κάθομαι και το κοιτώ στη βόλτα του πάνω από την Αθήνα.
Γίνεται όλο και πιο λαμπερό, προσπαθεί να με θαμπώσει και το καταφέρνει. Η μουσική έχει σταματήσει εδώ και ώρα. Ησυχία. Ο χρόνος που περνά με βρίσκει απολιθωμένο να κοιτάζω το βάθος, την πόλη, το σύμπαν. Νομίζεις ότι είμαι βουτηγμένος σε σκέψεις μα κάνεις λάθος. Καμία σκέψη, τίποτα!
Σου έτυχε να μην έχεις σκέψεις;
Να σκέφτεσαι το… τίποτα;
Την ίδια ώρα κοιτούσαμε το φεγγάρι…
Αγαπημένη μου ώρα το σούρουπο, όταν όλα αρχίζουν και τελειώνουν μαζί….
Καλημέρα! Μακάρι να το πετύχαινα να μην σκέφτομαι τίποτα…
Σε μένα μιλάτεεεεε….
🙂
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
φυσικα. μαλιστα ειναι στιγμες που το επιδιωκω να βρω το χρονο για να μη σκεφτομαι απολλυτως τιποτα. και ειναι μια χαρα, με τη συνοδεια του φεγγαριου ή και χωρίς!!
Ειναι πραγματικά υπέροχη αυτή η δύναμη των απλών προσωπικών στιγμών..και πραγματικά μας τις μεταδίδεις με καταπληκτική μαγεία :)φιλια
Μέσα στις λέξεις σου αναγνώρισα τον πιο κρυφό μου πόθο… μαγικές στιγμές και μαγικός ο τρόπος που τις περιγράφεις!!! Πασχίζω για το πτυχίο για να μπορέσω να ζήσω ακριβώς αύτη τη στιγμή… όπως ακριβώς την περιγράφεις… Βεράντα, μουσική, σκοτάδι και ΤΙΠΟΤΑ… καμια σκέψη!!! Αφηνομαι στην παιδική μου αφέλεια, να πιστεύω πως όλο αύτο θα είναι δώρο του πτυχίου… ξέρω πως είναι ψέμα αλλά είναι η μόνη σκέψη και ελπίδα που έμεινε να με ξεκουραζει!!! Καλό σου μεσημέρι!! 🙂
Εμείς συναντιόμαστε με τον Φεγγάρη, τα πρωϊνά! Με περιμένει πριν πάει για ύπνο. Θάναι γύρω στις 7. Ε, τι να σκεφτείς εκείνη την ώρα. Κοιταζόμαστε μόνο!
Να σκέφτομαι το τίποτα;
Αν μου πεις τον τρόπο, θα με σώσεις!
Έχω να πω:
1) Πες μου ποιο περιφερειακό έχεις βάλει στο ψυγείο και σου φέρνει τη παραγγελία στο μπαλκόνι.
2) Έχεις ωραία θέα και δεν μας φώναξες για ένα καφέ/ποτό.
3) Έχω θα ήμουν βουτηγμένος σε μια μόνο σκέψη: Πόσο ασήμαντος είμαι μέσα σε αυτό το μεγαλείο.
4) Οι φωτογραφίες υπέροχες.
5) Τίποτα.
Καλό απόγευμα!!!
γεια σου adonie.πέρασα να πω ένα γεια και να πω ότι πράγματι οι στιγμές που είναι τόσο άδεια η σκέψη,σου επιτρέπει να μείνει η ματιά σου αλλιώς στα πράγματα. Μακάρι να ήταν περισσότερες αυτές οι στιγμές.
Είναι μια από τις αγαπμημένες μου συνήθειες(το να μη σκέφτομαι τίποτα!)
Αυτά είναι τα ωραία! Και χαρά όταν τα ανακαλύπτεις.
Γιατί η πόλη είναι ακόμη πιο όμορφη το βράδυ.
Άννα
Π
ολύ ωραίο αυτό που είπες «όταν όλα αρχίζουν και τελειώνουν μαζί…»Φαίνεται δεν είμαι μόνος στο κοίταγμα ε;
Γλαρένια
Α
σφαλώς! :)Life Whispers
Α
δειάζεις από σκέψεις, ξεκουράζεις το νου από τη βιασύνη της μέρας…Πολύ «φυσικά» σου βγαίνει ;)
Lock Heart
Η
μετάδοση εικόνων και συναισθημάτων είναι κάτι που σίγουρα δεν υστερείς κι εσύ φίλε Σπύρο!
Fira
Ί
σως να μην είναι ψέμα. Αυτό δεν είναι κάτι που επιδιώκεις. Απλά προκύπτει. Και θα προκύψει σίγουρα κάποιες στιγμές και για σένα «μικρή νεράϊδα» ;)Και τότε θα θυμηθείς, θα αναγνωρίσεις τον κρυφό αυτό πόθο και θα χαρεί διπλά που τον βιώνεις! ;)
Υπομονή…
Γλυκοκέραση Ζουζούνα
Ξ
έρω πως είναι! Αν και κοιτάζω προς τη «λάθος» πλευρά τα πρωινά, είναι ακρετές φορές που πετυχαίνω να το δω! Είναι πάντα όμορφο…Despinak
Μ
άλλον προκύπτει. Δεν ξέρω τον τρόπο. Ίσως χρειάζεται να αφαιρεθείς από τον χρόνο, τον χώρο ή από… εσένα, έστω και για λίγο!
Radio Marconi
🙂 Π
εριττό να σου πω ότι την επόμενη φορά που θα μου τύχει, θα ξεραθώ στα γέλια σκεπτόμενος το σχόλιό σου. Είναι που δεν θέλω και πολύ για να γελάσω, ήρθε και το σχόλιό σου και με έστειλε! ;)Η απάντηση στο 2) θα έρθει (ελπίζω) σε λίγες μέρες. Όλο και κάτι λέω να κανονίσω!!!!
Τότε θα δεις και το περιφερειακό στο ψυγείο! :)
Καλό βράδυ φίλε…
Kyzikos
Κ
αλησπέρα και σε σένα!Έχεις δίκιο ότι κάπως έτσι είναι. Βοηθάει πολύ και το άκουσμα μιας μουσικής, που μάλλον αρέσει και στους δυό μας! ;)
Καλώς όρισες…
Kaveiros
Δ
εν είναι το μόνο που έχουμε κοινό φίλε μου!Kitsos Mitsos
Π
ολύ σωστά! Σαν να μην υπήρχε καθόλου ασχήμια… Όλα αλλάζουν τόσο πολύ, γίνονται… διαφορετικά!Δεν είσαι! Ο ουρανός είναι ίδιος για όλους!
Καλημέρα . . . EXΩ ANOIXTH ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 🙂
Καμιά φορά η θέα μπροστά σου είναι ικανή να σου κόψει την ανάσα από την ομορφιά της…ακόμα και να σου αδειάσει το μυαλό από σκέψεις…
Το μόνο που απομένει είναι να είσαι εκεί σαν στήλη άλατος κοιτώντας και να μην κοιτάς συγχρόνως…η ματιά θωλή…η εικόνα έχει ήδη χαρακτεί στο μυαλό σου!
Καλημέρα 🙂
ΥΓ: καταπληκτικές φωτό!
Εμένα πάλι δεν μου αρέσει καθόλου που έχει αρχίσει να σκοτεινιάζει τόσο νωρίς. Δυο φορές αυτή την εβδομάδα έχω γυρίσει από τη δουλειά βράδυ. Κλαψ! Δεν είμαι έτοιμη για τον χειμώνα!!!
Σπάνια το μυαλό μου αδειάζει τελείως από σκέψεις. Μακάρι να γινόταν πιο συχνά!
Άννα
Ε
κτός από ένα πολύ μικρό κομμάτι που είναι δικό μου και δεν το ξέρει κανείς! ;)
Μοναχικό Αστέρι
Ε, κ
άπως έτσι είναι οι φορές που αφαιρούμε. Όχι μόνο σαν προχτές αλλά κάθε φορά συμβαίνει να νοιώθω πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκείνη την ώρα για να με απασχολεί!
Σοφία
Τ
ο ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που οι περισσότεροι περιμένουμε εδώ. Τον χειμώνα!Μάλλον δεν έχεις συνδυάσει τη νύχτα με κάτι το ωραίο!
Αν και πιστεύω ότι το καλοκαίρι που βρισκόσουν εδώ, ακόμα και η νύχτα σου άρεσε ;)
Για λέγε… για λέγε…
Ααα! μα εσύ θες να μάθεις όλα τα μυστικά μου! 😀
Αμα αδειάζει το μυαλό από σκέψεις…. γεμίζει μόνο από μία: αυτή του φεγγαριού!
Καλό φθινόπωρο να έχουμε με ακόμα πιο ωραίες εικόνες και ταξίδια!
φιλιά!
Κακό είναι; Μικρέ πρίγκιπα!