Για τον κυρ Μανώλη… (μια ζωή σαν Ζεϊμπέκικο)

Δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω. «Έφυγες» λίγες μέρες πριν γεννηθώ…

Παιδί ήσουν όταν διώχθηκες από τον τόπο σου. Πρόσφυγας.
Ήρθες σε μέρη που αργότερα θα έπρεπε να πολεμήσεις για την ελευθερία.
Όταν το έκανες και γύρισες σε «χαρακτήρισαν……» και έτσι για τα υπόλοιπα χρόνια σου δεν ήταν ποτέ τίποτα εύκολο.
Από μικρό παιδί, ανεπιθύμητος…

Με όσα πέρασες στη ζωή σου, έγινες ήρωας για εκείνους που σε γνώρισαν και για εμάς που ακούσαμε τις διηγήσεις τους.
Τόσα και τόσα τραγούδια μοιάζουν να γράφτηκαν για σένα!
Βαρύ ζεϊμπέκικο η ζωή σου.

Αυτό είναι για σένα παππού!

Advertisements
Published in: on 11 Μαρτίου, 2009 at 10:29  11 Σχόλια  
Tags:

The URI to TrackBack this entry is: https://adonios.wordpress.com/2009/03/11/gia-ton-kir-manoli-mia-zoi-san-zeimpekiko/trackback/

RSS feed for comments on this post.

11 ΣχόλιαΣχολιάστε

  1. On 12 Μαρτίου, 2009 at 08:42 LOCKHEART said:

    Σε ευχαριστούμε για την ανάρτηση που έδωσε νέα πνοή στο πρωινο καθημερινό μας ξεκινημα

  2. On 12 Μαρτίου, 2009 at 10:07 Ψυχή said:

    Καλημερούδια τι κάνεις; Πολύ όμορφο τραγούδι, τραγούδι ψυχής.

  3. On 12 Μαρτίου, 2009 at 15:15 astrofegia said:

    Να είσαι πάντα καλά και να τον μνημονεύεις, παρόλο που δεν τον γνώρισες τον παππού σου Αντώνη…
    Πολύ όμορφο τραγούδι!

  4. On 12 Μαρτίου, 2009 at 18:58 Radio Marconi said:

    Να τον θυμάσαι με αγάπη και να καμαρώνεις.
    Καλό βράδυ!!!

  5. On 12 Μαρτίου, 2009 at 22:06 fvasileiou said:

    Αιωνία του η Μνήμη!

  6. On 13 Μαρτίου, 2009 at 12:00 Kaveiros said:

    Κάνεις αυτό που πρέπει..Τον θυμάσαι…

  7. On 15 Μαρτίου, 2009 at 13:04 Λουλούδι χωρίς άρωμα said:

    Η θύμηση είναι από τα πολυτιμότερα δώρα που μας έχουν δοθεί τόσο απλόχερα…

    Καλή σου μέρα!

  8. On 16 Μαρτίου, 2009 at 14:10 Λενα said:

    Να τον καμαρωνεις οπως λεει ο Marconi πολυ σωστα.
    Καλη σου μερα.:-)

  9. On 19 Μαρτίου, 2009 at 00:30 Εκάτη(Μαρία) said:

    Ευτυχώς είχα την τύχη να με μεγαλώσει ο παππούς και η γιαγιά…..και την ατυχία να τον χάσω πρίν 6 χρόνια τον παππούλη μου….δεν πέρασε ούτε μία μέρα χωρίς να τον σκεφτώ-θυμηθώ….Το ωραιότερο είναι να θυμάσαι αυτούς που έφυγαν απο την ζωή αυτή….γιατί μόνο έτσι συνεχίζουν να ζούν για πάντα….στην μνήμη μας….Την καλησπέρα μου!

  10. On 20 Μαρτίου, 2009 at 11:55 vasilis said:

    Σημαντική και η δική σου κατάθεση… το ίχνος της ανάμνησης που το μοιράστηκες. Να είσαι καλά Αντώνη και καλό ΣΚ

  11. On 20 Μαρτίου, 2009 at 13:20 Adonios said:

    Lock Heart
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλε. Χαίρομαι που σου άρεσε!

    Ψυχή
    Κι εμένα εκεί με άγγιξε! Ίσως περισσότερο απ’ότι υπολόγιζα!
    Καλή σου μέρα…

    Astrofegia
    Σε ευχαριστώ πολύ. Μπορεί κάποτε να γίνει και αυτό! ;)

    Radio Marconi
    Ανάμεσα στα πολλά άλλα, είναι και αυτό που λες. Σε ευχαριστώ!

    F vasileiou
    Αιωνία του.

    Kaveiros
    Το λιγότερο που μπορώ να κάνω!

    Λουλούδι Χωρίς Άρωμα
    Είτε μας καταβάλλει είτε μας χαροποιεί, έχει μεγάλη σημασία για εμάς να μπορούμε να θυμόμαστε ή να ζωντανεύουμε στη φαντασία μας, χαρακτήρες και ανθρώπους που δεν γνωρίσαμε.
    Καλή σου μέρα κι εσένα!!

    Λένα
    Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητή!
    Το προσπαθώ…

    Εκάτη(Μαρία)
    Ήσουν τυχερή! Μπορείς και αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντική είναι η παρουσία τους στη ζωή μας!
    Αλλά όπως κι εσύ λες μένουν ζωντανοί στις μνήμες μας!

    Βασίλης
    Σ’ευχαριστώ φίλε. Τα «ίχνη» αυτά μας διαμορφώνουν! Καλό σ/κ και σε σένα!


Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Gravatar
Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Φωτογραφία Google+

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Google+. ( Αποσύνδεση / Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: