Νοιώθω ότι βρίσκομαι σε λήθαργο εδώ και κάποιες μέρες.
Επιπλέω σε εικόνες και ιδέες που πάνε κι έρχονται χωρίς να με νοιάζει ή να με ενδιαφέρει ώστε να τις επεξεργαστώ, να τις σκεφτώ!
Απλά παρακολουθώ να με προσπερνούν!
Η γαλήνη της λήθης με κάνει «παγωμένο» και αδιάφορο!
Μα πως να βρεις ενδιαφέρον μέσα στη μετριότητα και το επιφανειακό; Χρειάζομαι μια ώθηση για αλλαγή.
Να ξεπαγώσει το αίμα, να σπάσει η ακινησία.
Και επειδή οι «εξωτερικοί μηχανισμοί» μάλλον έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, θα πρέπει από μέσα να κινήσω νου και νήματα για να «ξυπνήσω».
Πως να μπορέσω όμως όταν νοιώθω τόσο μακριά από τον Ήλιο;
Advertisements
Όλοι μας περνάμε περιόδους παγωνιάς και φυσικά για την ζεστασιά χρειάζονται ΤΟΜΕΣ που πρέπει να κάνουμε. Εισαι δυναμικός και ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΣ ανθρωπος δεν σε φοβάμαι θα βρεις την άκρη του νήματος και το ξερω οτι θα την βρεις και συντομα. ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΧΩΡΟ ΝΑ ΜΠΕΙ..:)
Θα συμφωνήσω με το Lockheart:Ο άνθρωπος περνάει κατά τη διάρκεια της ζωής τους πολλά σκαμπανεβάσματα…μια συνεχή πορεία ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στη ζέστη και στην παγωνιά…όλα αυτά μέχρι να βρει το νόημα και σταθεροποιηθεί στο ΦΩΣ και στη ΖΕΣΤΑΣΙΑ…και εσύ, είμαι σίγουρη, ότι έχεις βρει τον δρόμο…
Μέρα καλή να έχεις φίλε μου, καλό σ/κ σε όλους μας! 🙂
Καλησπερα. Στη θεα αυτων των φωτογραφιων δεν μπορουσα να μην περασω και να σχολιασω.Μου αρεσαν πολυ…
Θα τολμησω το καλοκαιρι τωρα να αντιγραψω την δευτερη στην παραλια,γιατι τα ανθρωπινα σωματα τα βαρεθηκα.Καταπληκτικες..
Χρειαζεσαι λιγη ζεστασια βλεπω…Δεν εισαι ο μονος.Τελικα δεν αυξανεται η θερμοκρασια οσο περνανε τα χρονια.Το αντιθετο.
Καλησπέρα! Πολύ όμορφο άλογο και δένει ποιητικά με τα λεγόμενά σου 😉
Αλλά ξεκόλλα όπως λέμε. Βγές έξω και θα δεις πόσο ωραία είναι. φιλιά
Δεν έχω τι να πω. Πρώτη φορά που δεν έχω τι να πω.
Απλά ήθελα να ξέρεις ότι ήμουν εδώ.
…αν βρεις τρόπο, να πλησιάσεις τον Ήλιο εννοώ, θα μου τον μαρτυρήσεις;
Μόνο έτσι θα τον επηθυμίσεις…
Καλησπέρα.
Σήμερα επέστρεφα με την κόρη μου στο σπίτι,μετά από μια δύσκολη μέρα. Καθώς οδηγούσα χαμένη στις σκέψεις μου, την άκουσα να φωνάζει: Μαμά, κοίτα ένα υπέροχο ουράνιο τόξο! Έκοψα ταχύτητα και προσπάθησα να κοιτάξω δεξιά μου, προς τα σπίτια του Ελληνικού. Πίσω από το παλιό αεροδρόμιο και με φόντο ένα βαθύ γκρίζο ουρανό διαγραφόταν ολοκάθαρα ένα διπλό ουράνιο τόξο. Και, ειλικρινά, ήταν το πιο φωτεινό και πλήρες ουράνιο τόξο που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Άγγιζε τη γη κυριολεκτικά και γύριζε κι απ’ την άλλη μεριά. Αυθόρμητα έκανα το σταυρό μου και της είπα «δεν είμαστε τυχεροί που είμαστε ζωντανοί;»Ναι», μου είπε,»και που υπάρχουν ακόμα τέτοια όμορφα πράγματα να βλέπουμε».
ΌΛο το βάρος είχε φύγει. Έτσι, ξαφνικά και αναπάντεχα, είχα πάρει ένα μήνυμα κουράγιου και αισιοδοξίας. Ευτυχώς που δεν έτρεχα πολύ ώστε να προσπεράσω και που είχα δίπλα μου μια αγνή ψυχούλα να μου υποδείξει την ομορφιά…
Αφομοίωσες λίγη παγωνιά παραπάνω:)
Και τί έγινε? Καμιά φορά στη χειμωνιάτικη ακινησία μου σβήνουν «αίματα» κι εντάσεις που με ταλαιπώρησαν νωρίτερα (σαν κρυφός θερμοστάτης ένα πράγμα)
Διότι ο άνθρωπος όπως και η φύση είναι κύκλος αέναος
Καμιά φορά αυτός ο λήθαργος έχει θεραπευτικό χαρακτήρα. Όπως η χειμέρια νάρκη 😉
Τούτο , τον ήλιο όπου λες,
άμα θελήσεις να τον δεις ,
και θες να τον βιώσεις ,
και θέλεις να το αισθανθείς ,
και θέλεις να τον νοιώσεις ,
σίγουρα ,φίλε άγνωστε ,
ευθύς θε να αντικρύσεις .
Καλή συνέχεια στην πορεία σου .
Σε χαιρετώ από τη μεγαλόνησο.
Αργυρούλα
Απίστευτα σχέδια, πραγματικά!
Όσο για τον ήλιο, αρκεί να τον καλέσεις και εκείνος θα έρθει. Τόσο απλά…
Κάποτε διάβασα μέσα σε μία ιστοσελίδα αυτό…και με άγγιξε πραγματικά Αντώνη…
«ποτε μην αφησεις ξανα να κοιμηθουν τα ονειρα σου
ποτε ξανα μην τα χασεις σε δρομους που τρεχουν
ποτε μην αφησεις την ευκαιρια να νιωσεις την ηδονη
που δινει ο πονος οταν ανταμωνει με την αληθεια σου
ποτε ξανα μην επιτρεψεις να εξημερωθουν οι δαιμονες σου
απο πουλημενους δυναστες της ψυχης σου ξυπνα
και μεινε με τα ματια ανοιχτα,με φωνη δυνατη
ριξε στα ταρταρα τις δαιμονικες σιωπες σου
και ακου των θεων την δυνατη κραυγη
σε σενα ανηκεις
και σε οτι σε κανει να
ΞΥΠΝΑΣ!!!
Την καλησπέρα μου…και εύχομαι να πλησιάσεις τον ήλιο σύντομα…….
Αντώνιε καλημέρα!
Απρίλιος σήμερα…πραγματική Άνοιξη…
Εύχομαι ολόψυχα ο πάγος να λιώσει σύντομα και να ξεπλύνει τις όποιες γκρίζες διαθέσεις σου…
Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Καλή ημέρα Αντώνιε και καλή πορεία ζωής προς την Ανάσταση σου εύχομαι. Να είσαι καλά η Ψυχή.
Να πάρεις μία σόμπα; Πλάκα κάνω!!!
Όλοι μας τα έχουμε περάσει Αντώνη μου αυτά και όχι μόνο μία φορά.
Γι αυτό φόρα το καλό σου χαμόγελο και περίμενε για εκείνο το κάτι που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον κι όλα θα γίνουν όπως πριν
Καλό Πάσχα 🙂
Καλο Πάσχα Αντώνη και καλή Ανάσταση να έχεις με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Μακάρι το Νέο Φως να γεμίσει φώς τις ψυχές των ανθρώπων.
Αντώνη, άσε τον λήθαργο, έξω η φύση οργιάζει! Νιώσε την αλλαγή και άσε τους μηχανισμούς μέσα σου να λειτουργήσουν!
Καλή Ανάσταση όπου και να σε βγάλει ο δρόμος σου!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ 🙂 ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑς ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 🙂
Αντώνιε μου,
Σου εύχομαι ολόψυχα το Αναστάσιμο Φως να πλημμυρίσει την ψυχή σου με ηρεμία, γαλήνη, ευτυχία, αγάπη!
Καλή Ανάσταση να έχεις κοντά σε ανθρώπους που αγαπάς!
Ανέστη αδελφέ από το λήθαργο, αφού Χριστός ανέστη.
Αντώνη που είσαι;;;;
Ανησυχώ…….
Είσαι καλά;;;
Όλους μας έχει ανησυχήσει η σιωπή σου !
Καλή δύναμη .
Αντώνη είσαι καλά…ή να βάλω τις φωνές….
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Βρε παιδιά προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί του τηλεφωνικά αλλα δεν τον βρίσκω ….είναι τουλάχιστον καλά ; έχουμε κανένα νέο ;
Τί έγινε βρε παιδιά με τον Αντώνη;Επικοινώνησε κανείς μαζί του;Είναι καλά;
Πόσο θα ήθελα να ερχόσασταν! Έχω αγωνία ότι δε θα πατήσει κανείς κι ο χώρος που μας έδωσαν είναι τεράστιος…. http://abttha.blogspot.com/2009/05/20.htmlΠέστε το και σε άλλους… kai meta sviste to! efharisto!
Είναι καλά παιδιά…μην ανησυχείτε, αλλά περνάει μια φάση…θα τον έχουμε σύντομα κοντά μας (ελπίζω)!!!
Σημασία είναι πως είναι καλά και ξέρει ότι νοιαζόμαστε για εκείνον και είμαι βέβαιη και αυτός για μας…
Όλα θα πάνε καλά!!! 🙂
επ επ επ
μήπως είναι καιρός κάποιος να βγει από το καβούκι του και να πάρει αέρα;;;;
Δεν μου αρέσει ένα μπλόγκ που το φροντίζεις κάθε μέρα σχεδόν να το αφήνεις μόνο.
Είσαι καλά;
Η άνοιξες για αλλού πανιά;
Αντώνη κάποιο φως;