Μέσα σε λήθαργο

Νοιώθω ότι βρίσκομαι σε λήθαργο εδώ και κάποιες μέρες.
Επιπλέω σε εικόνες και ιδέες που πάνε κι έρχονται χωρίς να με νοιάζει ή να με ενδιαφέρει ώστε να τις επεξεργαστώ, να τις σκεφτώ!
Απλά παρακολουθώ να με προσπερνούν!
Η γαλήνη της λήθης με κάνει «παγωμένο» και αδιάφορο!
Μα πως να βρεις ενδιαφέρον μέσα στη μετριότητα και το επιφανειακό; Χρειάζομαι μια ώθηση για αλλαγή.
Να ξεπαγώσει το αίμα, να σπάσει η ακινησία.
Και επειδή οι «εξωτερικοί μηχανισμοί» μάλλον έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, θα πρέπει από μέσα να κινήσω νου και νήματα για να «ξυπνήσω».

Πως να μπορέσω όμως όταν νοιώθω τόσο μακριά από τον Ήλιο;