Ένα απίθανο βίντεο με ισχυρές καταιγίδες, καταπληκτικά σύννεφα, τυφώνες σε περιστρεφόμενη δίνη, ανεμοστρόβιλους και δυνατές βροχές.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα καιρικά φαινόμενα που αποτυπώνονται στο βίντεο, το οποίο δημιουργήθηκε από τη συνένωση πολλών εικόνων που τράβηξε ο φωτογράφος Nicolaus Wegner το καλοκαίρι του 2013, για λογαριασμό του περιοδικού National Geographic.
Μέσα στο μάτι του κυκλώνα, στην κυριολεξία!
Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πόσο μου αρέσουν τα χειμωνιάτικα τοπία, όχι μόνο να τα βλέπω αλλά να τα ζω.
Στην Κόνιτσα είχα πολλές φορές την ευκαιρία να δω τέτοια τοπία με πολλές εναλλαγές του καιρού όπου τα σύννεφα είναι πιο χαμηλά από τις βουνοκορφές ή με τον ήλιο να σημαδεύει με τις ακτίνες του συγκεκριμένα σημεία του ποταμού ή του δάσους και άλλες πολλές ομορφιές.
Σήμερα το πρωί γύρω στις 10 οδηγώντας προς την Κόνιτσα είδα ότι εκτός από τον κάμπο, όλη η περιοχή καλυπτόταν από ένα σύννεφο. Η Τύμφη ξεπρόβαλε χιονισμένη πάνω από τα σύννεφα. Ένας τεράστιος όγκος που νόμιζες ότι βρισκόταν στον αέρα!!!
Μπήκα μέσα στην Κόνιτσα και αποφάσισα να περπατήσω μέσα στην ομίχλη.
Παντού ησυχία.
Μόνο στο μυαλό μου έπαιζε δυνατά μια επιβλητική μουσική.
Περπατούσα και σε κάθε βήμα βυθιζόμουν περισσότερο. Συνέχισα να χάνομαι στα μονοπάτια και τα λιθόστρωτα σοκάκια.
Βρέθηκα σε μια άλλη εποχή που δεν ήθελα να αφήσω.
Απορροφημένος σε σκέψεις και σε μουσικές, περπατούσα στο παρελθόν…
Όμως έπρεπε να επιστρέψω στο σήμερα και εγώ και οι σκέψεις μου.
Όταν αυτό έγινε κοίταξα να αποθανατίσω ένα μικρό μέρος αυτής της περιπλάνησης.
Με μουσική επένδυση το Night Ride Across the Caucasus της Loreena McKennitt,
αυτό το πολύ όμορφο video μας δείχνει τις ομορφιές του θαυμαστού πλανήτη που ζούμε.
Συνήθως την παράσταση κλέβουν οι πρωταγωνιστές…
είναι όμως κάποιοι άλλοι εκείνοι που τους προβάλλουν!
Η μικρή μήκους ταινία Dark Side of the Lens που τα τελευταία δύο χρόνια βραβεύεται συνεχώς,
μας δείχνει τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες των φωτογράφων των extreme sports.
Απολαύστε το…!!!
Ένα νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό, 2000 ναυτικά μίλια μακριά από την πλησιέστερη ακτή
Δεν κατοικούν άνθρωποι, αλλά πουλιά…
Δείτε όμως τι συμβαίνει!!!
Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εκεί, αλλά παντού στη Γη.
Δεν αφορά μόνο τα θαλασσοπούλια αλλά και τις χελώνες, τις φώκιες, τα ψάρια κλπ κλπ…
Την επόμενη φορά που θα πετάξεις κάτι ασυνείδητα, σκέψου τι κακό μπορεί να προξενήσεις!
Πανσέληνος απόψε όπως επίσης και έκλειψη.
Σε έναν ολοκάθαρο ουρανό που έχουμε σήμερα, θα δούμε την έκλειψη να αρχίζει γύρω στις 13:30 και να ολοκληρώνεται στις 19:30…
Ετοιμαστείτε για μια κόκκινη Σελήνη και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!
Πέρασε μια εβδομάδα από τότε που είδα κάποια πουλάκια να πετούν το σούρουπο σε ομάδες και να πηγαίνουν πέρα δώθε στον ουρανό! Κάθε απόγευμα έβλεπα όλο και περισσότερα να μαζεύονται και να δημιουργούν ολόκληρα σμήνη! Κάθε απόγευμα λίγο πριν νυχτώσει, τους αφιέρωνα λίγα λεπτά από το χρόνο μου μόνο για να τα χαζέψω. 
Το θέαμα ήταν μοναδικό! Γέμιζαν τον ουρανό και δημιουργούσαν αλλόκοτα σχήματα. Ένα ζωντανό σύννεφο που κινούνταν από την Ανατολή προς την Δύση και πάλι πίσω…
Έξω από το μεγάλο αυτό σύννεφο πετούσαν οι «κυνηγοί», έτσι τους ονόμασα, που ο ρόλος τους ήταν να μαζέψουν κι άλλα πουλάκια, να τα ενώσουν με την μεγάλη ομάδα.
Μικρές «παρέες» ενώνονταν κάθε τόσο στο παλλόμενο νέφος.
Κάθε μέρα όλο και περισσότερα, όλο και περισσότερα, 
ώσπου μου φάνηκαν χιλιάδες προχθές το απόγευμα! Ετοιμαζόντουσαν για το μεγάλο ταξίδι. Τη φυγή σε χώρες πιο θερμές.
Μα πως θα μπορούσαν να ξέρουν;
Δεν είναι η πρώτη φορά που έβλεπα να γεμίζει ο ουρανός με αποδημητικά πουλιά σε όλη την Αθήνα, μα αυτό ήταν ένα φαινόμενο του Φθινοπώρου!
Νόμιζα πως ήδη είχαν φύγει!
Όμως εκείνα ήξεραν το πότε…
Μια εβδομάδα πριν την αλλαγή του καιρού ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν το κρύο. Και η αλλαγή έγινε…
Ο χειμώνας άργησε μα είναι εδώ τώρα.
Να πηγαίνουμε κι εμείς ή το αντέχουμε το κρύο;
Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε.
Πρόσθεσα αυτά τα 2 video αντί του ενός που δεν έπαιζε 😉
Ομορφιά και γαλήνη φέρνει στα μάτια και στο μυαλό μου το χρώμα αυτό!
Στα slides μερικές φωτογραφίες με το αγαπημένο μου χρώμα! 😉
Στην Ζάμπια οι καταπληκτικοί καταρράκτες Βικτόρια πέφτουν από ύψος 128 μέτρων. Εκεί λοιπόν υπάρχει ένα σημείο γνωστό και ως η πισίνα του διαβόλου, που μπορεί να κάνει κάποιος μπάνιο αλλά μόνο τους μήνες από Σεπτέμβριο μέχρι Δεκέμβριο. Δείτε στις φωτογραφίες και στο video που ακολουθεί, το εντυπωσιακό αυτό μέρος!
Η Απορία της Παρασκευής:
Ποιος ενημέρωσε τον Ταρζάν για το πώς ονομάζεται;
Τις μέρες που έλειψα για Πάσχα και πρωτομαγιά βρέθηκα στην Ήπειρο και στην Πελοπόννησο. Μαγικές οι μέρες του Πάσχα στο μοναστήρι. Μεγάλη Παρασκευή έβρεχε όλη μέρα. Είχαμε απελπιστεί για το πως θα γίνει η περιφορά του επιταφίου. Μα οι μοναχοί δεν ανησυχούσαν. Έχει ξαναγίνει μου έλεγαν… Και όντως έτσι έγινε… Η βροχή σταμάτησε για δυό ώρες, όσο χρειαζόταν για να έρθει ο κόσμος στο μοναστήρι και να γίνει η περιφορά. Μόλις ο κόσμος έφυγε, η βροχή ξεκίνησε μέχρι το πρωί του Μ.Σαββάτου!!! Οι γύρω κορφές το πρωί ήταν χιονισμένες! Στην φωτογραφία κάτω είναι ο ναός της μονής.
Από τον περίβολο
Τα περσινά μωβ λουλουδάκια είχαν ξανανθίσει. Κάθε νύχτα γύρω στις 12 άρχιζαν τα αηδόνια να κελαηδούν… Έχετε ακούσει ποτέ αηδόνι; Ήταν η πρώτη φορά που συγκινήθηκα με το κελάηδισμα του αηδονιού; Κανένα βράδυ δεν παρέλειψε να με νανουρίσει, ακόμα κι όταν έβρεχε!
Το γεφύρι της Κόνιτσας
Το πιο καθαρό ποτάμι της Ευρώπης. Ο Βοιδομάτης. 
Γεφύρι στον Βοιδομάτη. 
Επέστρεψα λοιπόν αλλά όχι κατευθείαν στην Αθήνα. Είχα κάποιες μέρες ακόμα και έμεινα στο Ξυλόκαστρο. Πήγα και μια βόλτα μέχρι την Στυμφαλία μιας και δεν την είχα δει. Στη φωτογραφία φαίνεται ένα μόνο μέρος της μεγάλης αυτής λίμνης.
Δεν γινόταν να μην πάω στη θάλασσα αφού ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός τις μέρες της πρωτομαγιάς Στη φωτογραφία είναι η παραλία του Πευκιά… 50 μέτρα από το σπίτι 😉
Και βέβαια φτιάξαμε και στεφάνι! Ευτυχώς εκτός από τον Πευκιά διαθέσιμες ήταν και οι αυλές των σπιτιών! 🙂
Με τις λίγες αυτές εικόνες πήρατε μια ιδέα για την ομορφιά που υπήρχε στη φύση. Την άλλη ομορφιά που έζησα στο μοναστήρι, την πνευματική, απλά δεν μπορώ να την περιγράψω…
Καλημέρα! 🙂
Adonios G.K. 