καθαρή δευτέρα

Το τριήμερο που πέρασε φάγαμε, ήπιαμε, διασκεδάσαμε… χαρταετό πετάξαμε; Όχι μόνο πετάξαμε, αλλά παραπετάξαμε! Κόντευε να πάρει κι εμάς… Το τι τραβήξαμε εγώ και ο αδερφός μου για να κατεβάσουμε τον χαρταετό δεν λέγεται. Το λίγο αεράκι που είχε η Κυριακή έγινε δυνατός αέρας την Κ.Δευτέρα.

Στην αρχή χαρήκαμε γιατί δεν θα δυσκολευόμασταν να τον πετάξουμε μιας και είναι μεγάλος (τον περνάω ένα κεφάλι και η ουρά του είναι 7 μέτρα μα δυστυχώς δεν την έχω σε φωτογραφία). Τον συγκεκριμένο χαρταετό τον έχουμε 9 χρόνια και κάθε χρόνο προσθέτουμε καλούμπα που νομίζω ότι τώρα έχει φτάσει να είναι κοντά στο 1,5 χιλιόμετρο! Χρειαζόμαστε ειδική κατασκευή για να τον μαζέψουμε! Φαντάζομαι ότι από του χρόνου θα θέλουμε μηχανοκίνητη υποστήριξη! 🙂 Το θέμα είναι ότι αν δεν είχαμε γάντια εργασίας ο χαρταετός θα ήταν ακόμα εκεί πάνω! Υπήρχαν φορές που δεν τον έβλεπα καθόλου! Κάποια στιγμή που κουραστήκαμε στο μάζεμα τον δέσαμε σε ένα δέντρο για να πάρουμε δυνάμεις και ξεκινήσαμε πάλι το δύσκολο έργο της «αποκαθήλωσης» Όλα αυτά τα χρόνια που πετάμε τον αετό ίσως μια ή δύο φορές δεν ήμουν με τον αδερφό μου. Στην πραγματικότητα αν δεν είχε εκείνος την τρέλα δεν θα πέταγα ακόμα χαρταετό! Από μικρά παιδιά περιμέναμε πως και πως αυτή τη μέρα…