Πουλιά « Adonios G.K.

Ένα νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό, 2000 ναυτικά μίλια μακριά από την πλησιέστερη ακτή
Δεν κατοικούν άνθρωποι, αλλά πουλιά…
Δείτε όμως τι συμβαίνει!!!

Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εκεί, αλλά παντού στη Γη.
Δεν αφορά μόνο τα θαλασσοπούλια αλλά και τις χελώνες, τις φώκιες, τα ψάρια κλπ κλπ…

Την επόμενη φορά που θα πετάξεις κάτι ασυνείδητα, σκέψου τι κακό μπορεί να προξενήσεις!

Πέρασε μια εβδομάδα από τότε που είδα κάποια πουλάκια να πετούν το σούρουπο σε ομάδες και να πηγαίνουν πέρα δώθε στον ουρανό! Κάθε απόγευμα έβλεπα όλο και περισσότερα να μαζεύονται και να δημιουργούν ολόκληρα σμήνη! Κάθε απόγευμα λίγο πριν νυχτώσει, τους αφιέρωνα λίγα λεπτά από το χρόνο μου μόνο για να τα χαζέψω. Το θέαμα ήταν μοναδικό! Γέμιζαν τον ουρανό και δημιουργούσαν αλλόκοτα σχήματα. Ένα ζωντανό σύννεφο που κινούνταν από την Ανατολή προς την Δύση και πάλι πίσω…
Έξω από το μεγάλο αυτό σύννεφο πετούσαν οι «κυνηγοί», έτσι τους ονόμασα, που ο ρόλος τους ήταν να μαζέψουν κι άλλα πουλάκια, να τα ενώσουν με την μεγάλη ομάδα.
Μικρές «παρέες» ενώνονταν κάθε τόσο στο παλλόμενο νέφος.
Κάθε μέρα όλο και περισσότερα, όλο και περισσότερα, ώσπου μου φάνηκαν χιλιάδες προχθές το απόγευμα! Ετοιμαζόντουσαν για το μεγάλο ταξίδι. Τη φυγή σε χώρες πιο θερμές.
Μα πως θα μπορούσαν να ξέρουν;
Δεν είναι η πρώτη φορά που έβλεπα να γεμίζει ο ουρανός με αποδημητικά πουλιά σε όλη την Αθήνα, μα αυτό ήταν ένα φαινόμενο του Φθινοπώρου!
Νόμιζα πως ήδη είχαν φύγει!
Όμως εκείνα ήξεραν το πότε…
Μια εβδομάδα πριν την αλλαγή του καιρού ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν το κρύο. Και η αλλαγή έγινε…
Ο χειμώνας άργησε μα είναι εδώ τώρα.
Να πηγαίνουμε κι εμείς ή το αντέχουμε το κρύο;
Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε.