«Συγνώμη», είπε ένα πολύ μικρό ψάρι του Ωκεανού, «είσαι πιο μεγάλος από μένα, οπότε μπορείς να μου πεις πού μπορώ να βρώ αυτό το πράγμα που λέγεται Ωκεανός;»
«Ο Ωκεανός», απάντησε το μεγαλύτερο ψάρι, «είναι εδώ που βρίσκεσαι τώρα». «Τι αυτό;;» Μα αυτό είναι νερό!! Αυτό που ψάχνω είναι ο Ωκεανός» είπε απογοητευμένο το μικρό ψάρι και απομακρύνθηκε κολυμπώντας για να ψάξει κάπου αλλού.
Σταμάτα να ψάχνεις μικρό ψαράκι. Δεν υπάρχει τίποτα να ψάξεις. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κοιτάξεις!
Adonios G.K. 
ο τιτλος μιλαει απο μονος του…
εγω θα πω απλα μια καλημερα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
..Και σ’ενα ανοιγοκλειμα του ματιου σου,εχασες το θεαμα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τίτλος, φωτό, κείμενο…! Μας εντυπωσιάζεις, adonie!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βασιλική
Ισως περισσότερο κι απο το κείμενο
Τετραδιάκι
φαντάσου τι έχουμε χάσει!!!
Νικόλα
απλή τύχη φίλε
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι αλλα…φαντασου και τι εχουμε κερδισει τις ωρες που ματια και ψυχη ειναι ορθανοιχτα! 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πόσο δίκιο έχεις τετραδιάκι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
μαλιστα…
και γιατι αυτη η ματια στο κενο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
θέλω να πιστεύω όχι άσκοπη,
θα έλεγα ματιά αναζήτησης…
Μια ματιά ερωτηματική…
Βασιλική εμπνέεις νέα posts… όπως και άλλοι εδώ 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
αλλοι ναι… εγω οχι…
παντως ευχαριστω για την ευγενεια και προχωρω…
το κενο οριοθετει το περιεχομενο…
το κανει να εχει περιγραμμα…
το κανει συγκεκριμενο αντικειμενο προς αντιληψη…
το κενο εχει κινδυνους…
γιατι λοιπον ματια στο κενο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα όλα αυτά που ορίζεις ως κενό, αγαπητή Βασιλική,
είναι οι λόγοι για να έχει ύπαρξη το αντικείμενο,
το περιεχόμενο, εμείς…
κι αν το «συγκεκριμένο» είναι αυτό που ζούμε,
το κενό είναι που μας περιβάλλει, είναι πάντα ολόγυρα, σαν άπειρο, ως «μη γνώση», επειδή δεν μπορούμε να το καταλάβουμε.
Είναι αυτό που πρέπει να «κοιτάξουμε», να αισθανθούμε, να βιώσουμε αν γίνεται, για να «δούμε» λίγο πιο πέρα απο το τώρα και το εδώ, απο τη σύμβαση και τη δεκτικότητα των όλων ως είναι.
Αν το κενό δεν «περιέχει» κινδύνους δεν μπορεί να μας μάθει τίποτα…
Το κενό μας περικλύει, είμαστε το περιεχόμενο και ήταν πάντα γύρω μας, είναι πάντα γύρω μας…
γιατί όχι λοιπόν ματιά στο κενό;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ειπες αυτα που ηθελα να ακουσω…
που «βλεπω» και εγω…
προτροπης ηταν η ερωτηση…
απλα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το κατάλαβα την ώρα που έγραφα… με οδήγησες.
και μετά μου λες, «άλλοι ναι… εγώ όχι…»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂
καλο σου βραδυ αντωνιε…
εγω δεν εκανα τιποτα…
εσυ «κοιταξες»…
«Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κοιτάξεις!»
ε;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το μόνο Βασιλική 🙂
Καλό βράδυ και σε σένα…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
όμορφη η παραβολή σου!
ματιά στο κενό… για να καταλάβεις πως ζείς!!! 😉
καλημέρα σου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
melomenos
να μάθουμε να ακούμε και τα «μεγάλα ψάρια»
καλημέρα 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Yπεροχη η γωνια σου Adonie καλως σε βρηκα…
Οσο για το ποστ σου…ενας Τιτλος που μιλα απο μονος του…
την καλημερα μου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλώς όρισες Zoyfitsa.
Σε ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου στην εδώ παρέα.
Καλημέρα και καλή συνέχεια.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκτός αν δεν μπορείς να δεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι σε εμποδίζει;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολλά αλλά και τίποτα… Μπορεί απλά να μη θέλεις να κοιτάξεις, ή να έχεις κουραστεί!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Είναι αλήθεια οτι υπάρχουν φορές που η αναζήτηση κουράζει ή τρομάζει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
..τρεφει ομως. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
τρέφει τον Άσπρο αλλά και τον Μαύρο Λύκο…
Εκτός αν απο την αρχή έχεις επιλέξει μέχρι που θες να φτάσεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ποτέ δεν ξέρεις απόλυτα πού θες να φτάσεις!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κάτι έχω στο μυαλό μου
αλλά όπως είπες…
«ποτέ δεν ξέρεις απόλυτα»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν ξέρω πραγματικά πόσο μπορούν να μας βοηθήσουν οι αναζητήσεις μας.
Τις περισσότερες φορές δημιουργούν περισσότερες απορίες από αυτές που προυπήρχαν και οδηγούν στην απογοήτευση.
Κάποιες άλλες φορές τρομάζουν σε σημείο να μετανοιώσεις που ασχολήθηκες μαζί τους.
Καλές οι αναζητήσεις αλλά μήπως πρέπει να δώσουμε προτεραιότητες σε πράγματα που μας γυρνάνε στην παιδική ηλικία που το μόνο που θέλαμε ήταν να παίζουμε να κάνουμε πλάκες να ερωτευόμαστε και να ζούμε την κάθε στιγμή.
Ζούμε προσπαθώντας να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο και χάνουμε τη στιγμή. Και το πρόβλημα είναι ότι το αύριο πάντα θα υπάρχει και ποτέ δεν θα το φτάνουμε. Έτσι ποτέ δεν ζούμε το σήμερα.
Η άγνοια μερικές φορές είναι πολύ καλύτερη από τη γνώση μίας άσχημης αλήθειας. Δεν χρειάζεται να την ψάχνουμε σε τόσο βάθος γιατί χάνουμε την ουσία ότι μία ζωή την έχουμε και πρέπει να τη ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τρώγλη-man
Συμφωνώ σε πολλά μαζί σου. Με εκπλήσεις!!!
μου αρέσει πολύ η φράση «Η άγνοια μερικές φορές είναι πολύ καλύτερη από τη γνώση μίας άσχημης αλήθειας»
αλλά δεν την ενστερνίζομαι απόλυτα…
Ίσως πρέπει να μάθουμε, αν μπορεί να γίνει ποτέ αυτό, να αντιμετωπίζουμε και τις άσχημες αλήθειες.
Δεν ξέρεις καμιά φορά πόσο βοηθά στην εγρήγορση του πνεύματος!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!